I znowu można powiedzieć "Fortuna kołem się toczy" :D
Tak jak wczoraj się toczyła dla nas cały czas źle, tak dzisiaj... poszło koncertowo ! ;)

Dzień dla naszej ekipy się zaczął o 6.00 rano, my z Krzysiem M natomiast zaliczyliśmy maraton bezsenny (przygotowanie regulara w 100% do kolejnych lotów - wzmocnienie podwozia, wymiana kilku elementów, poprawienie estetyki).
Zjedliśmy śniadanie i wyruszyliśmy na ostatni bój na tych zawodach.. Być albo nie być.. Walka o honor - czyli o wszystko !

Organizatorzy dzisiaj pilnowali czasu co do sekundy, także o 8.00 rozpoczęła się kolejka klasy MICRO w całkowitej ciszy..
Krzysiek załadował do micrusa 1300g i wyruszyliśmy na start. Pogoda cudowna, słoneczna, budzący się rześki dzień. Po mocnym wyrzucie model pięknie poszybował w górę zaliczając pierwszą bramkę. Potem krąg... i podejście do lądowania. Pech chciał, że Krzysiek wyleciał po za "linie bezpieczeństwa" i niestety lot pomimo tego, że udany, został nie zaliczony....
Zdenerwowani wróciliśmy do naszego stolika..

Sędzia w między czasie zaczął wołać klasę regular do stawienia się w kolejce do lotów.
My tak jak wczoraj założyliśmy postanowiliśmy zrobić złoty strzał... albo się uda albo się nie uda.
Załadowaliśmy na pokład 10,5kg ! Z tak doważonym modelem poszliśmy na start.
Pogoda fantastyczna, ale na lot z takim obciążeniem przydała by się dodatkowa składowa czołowa wiatru...
Gdy przyszła nasza kolei ustawiliśmy model na pasie startowym. Sprawdziłem stery, pracę klap i START !
Model cieżko potoczył się po pasie nabierając prędkości.  Ok 10 m przed końcową linią startową Krzysiek M. krzyczy JUZ !!! płynne ściągniecię drązka i... model jest w powietrzu. Ale nie chce skubany iść... W po ok 5-6m sadzam model na ziemi - za ciężko.
No nic. zły strzał się nie udał ;( Ale model cały...!

Po konkurencji nadal jesteśmy na tych samych pozycjach co wcześniej czyli 8 i 26... dno.

Druga kolejka dnia i ostatnia na zawodach rozpoczeła się ok godziny 11. A pogoda... ZMIENIŁA SIĘ o 180 st ! Z ciszy zaczął wiać wiatr w porywach do 26 kt !!! Istna wichura. Słońce i mega wiatr.. jak z tym walczyć.  Wspólnie z członkami koła obmówiliśmy strategię i stanęło na tym, że Micro zabiera na pokład 1,815 kg  (4lbs) masy natomiast regular cofamy do bezpiecznej masy 7.6 kg.

Sędziowie nawołują do startu klas Micro - stawiamy się. Wiatr wieje niemiłosiernie ! Chce połamać model jeszcze na ziemi gdy Mietek go trzyma w rękach ! Śmigło wiatrakuje od prędkości wiatru.
Przed nami wszystkie startujące zespoły kończą spektakularnymi crashami! My - z wielką dozą niepewności zajmujemy miejsce startowe. Raz kozie śmierć.. Mocny wyrzut Mietka i.... model wzbija się pięknie w powietrze ! Tnie turbulentne masy... Niesamowicie radzi sobie z tą nawałnicą. Krzysiek wykonuje krąg i podejście do lądowania przy którym wiatr o mało nie wywraca modelu na plecy ! - udaje się jednak go opanować i przyziemić. BRAWO BRAWO BRAWO !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ;) Udało się zaliczyć ostatnią kolejkę z dużym ładunkiem ! Liczymy teraz na dobry rezultat !

Wracamy do namiotu serwisowego.

Przygotowujemy REGULARA - Wszystko albo nic. Wyjscie z tarczą albo na tarczy. Honor albo plama na nim..
W naszych myślach wspiera Nas nasza kochana polonia ! - za co jej serdecznie dziękujemy :)
Na sygnał o startach regularów od razu idziemy do kolejki - nie ma co czekać.
Przed nami powtórka z rozrywki, co leci to przeważnie albo roztrzaskuje się w locie albo przy lądowaniu.
Okrzykom tłumu nie ma końca...
Skupiony myślę tylko o jednym - MUSI polecieć a ja MUSZĘ doprowadzić do tego, aby nie przepadł, nie zwalił się w korkociag, nie uszkodził przy lądowaniu.

Ustawiamy się na pasie. Sprawdzam stery. Mietek utrzymuje model za ogon. Pełny gaz i model już się toczy... Wiatr wieje jak oszalały. Wicher chce mi nowiutki "Ch"amerykański kapelusz zdjąć z głowy.
Toczy się model szybko.. co raz szybciej. Nie ściągam drązka dajać mu maksymalnie się rozpędzić. Wtem. ten sam się podnosi. Tak ! O to właśnie chodziło ! Model spokojnie nabiera wysokości. Prowadzę go długo wzdłuż pasa. Pierwszy zakręt i najcięższa faza lotu z wiatrem. Udaje się jakoś to przetrwać i wychodzę ponownie na pozycję pod wiatr - tyle, że do lądowania...
Rzuca jak diabli. Podejście na pełnej mocy, której zaczyna brakować na walkę z wiatrem..
Mijam linię minimalną lądowania i po tym jak odwiewa mnie z pasa postanawiam mocno przyziemić. Twardo siadam na ziemi.. JEST JEST JEST !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ;) TAK !
Udaje się wylądować, nie uszkodzić modelu !!!!

W podskokach radości, która wypełniła nasze serca idziemy zważyć payload u sędziów.
Pięknie!

Pomimo tego, że to ostatnia kolejka, a my dopiero zaliczyliśmy pierwszy lot... jestesmy z siebie zadowoleni i po ciuchu liczymy na jakaś nagrodę za max podniesiony payload.

Po nas jeszcze klasa Advenced i o 14 rozpoczyna się oficjalne zakończenie zawodów.
Sędziowie podziękowali wszystkim za wspaniałą rywalizację i koleżeńskie podejście do konkursu.
Ale nas oczywiście najbardziej interesowały wyniki.
Jedno drugie miejsce mieliśmy zapewnione - za prezentację ustną.

Czekamy z niecierpliwością na ogłoszenie wyników....

i tak !!! Mamy kolejne 2 miejsce w klasie Micro - za payload fraction - czyli stosunek masy własnej do masy podniesionej !!!!  FANTASTYCZNIE !!!

Czekamy na wyniki Regulara.... overal, presentation, maximum payload.....

Trzecie miejsce w kategorii maximum payload otrzymuje ... "Polish Air Force Academy in Deblin" !!!

TAK TAK TAK !!! ;) Kto w Nas nie wierzył, niech się teraz schowa pod kołdrę!!! :D
Jednym złotym strzałem zajmujemy 3 pozycję w kategorii największego podniesionego ciężaru !

W tym roku nagrody całkiem przyjemne - ładne statuetki ;)
Do tego każdy z członków koła otrzymuje medal - dwa srebrne oraz brązowy !

Podsumowując te zawody :
2 miejsce Micro - za prezentację
2 miejsce Micro - za payload fraction
3 miejsce Regular - za maximum payload ( pierwsze nasze podium z regularem w roli gównej).

Jak dla Nas - bomba ! ;)

Dziękujemy wszystkim, którzy w nas wierzyli i trzymali kciuki !!! ;)

PS. Wieczorem zostaliśmy zaproszeniu na wspaniałą kolację do pani Elżbiety ! Fantastycznie dziękujemy za polską ucztę ;) Cieszymy się niezmiernie, że mamy takich przyjaciół tu, w obcym kraju. Dziękujemy również Pani Ewie i Panu Januszowi za wsparcie i teksańskie kapelusze !!! ;)

Zapraszam do oglądana zdjęć ZDJĘCIA

Od takich takich słów można zacząć.. i skończyć dzisiejszy dzień.

Dzień niezwykle trudny, rozpoczęliśmy od lotów lasy Micro. Lot z 1200g nasz model wykonał poprawnie.
Po micro przyszła kolej na kasę regular. Załadowaliśmy na poczatek 5kg ( z planowanych max 12 ).
Model po krótkim rozbiegu, spokojnie wzbił się w teksańskie niebo.
Niestety... podczas lądowania pękło podwozie... Przez co kolejka została nie zaliczona.
Ruszyliśmy całą ekipą, aby jak najszybciej wymienić uszkodzony element.
Dobrze, że klasa advenced trwała długo i udało się usprawnić model na czas.

Kolejna kolejka z micro - 1400g przy masie własnej 240g pozwoliła wskoczyć na 11 lokatę.
W klasie regular dołożyliśmy 1kg więcej. Model znowu swobodnie wzniósł się i wykonał krąg. Gdy byłem na prostej zmniejszyłem prędkość by jak najdelikatniej przyziemić. Niestety i to było za dużo dla tego podwozia.. Kolejny raz pękło niczym szkło.

Brak słów.. Podwozie robiły dla nas WZL Dęblin, które w poprzednich latach robiły bezbłędne podwozia wytrzymujące 20kg model z payloadem i to czasami w niewyobrażalnych przeciążeniach przy lądowaniach.
W tym roku najwidoczniej coś musiał zakład schrzanić przy procesach utwardzania.Element pękał i na spawach i na samej powierzchni blachy. Brak nam słów.. Przez dwie niezaliczone kolejki spadliśmy na 26 pozycję! Tak źle nie było nigdy

Trzecia kolejka klasy micro i na pokładzie 1700g... Krzysiek spokojnie poprowadził model po wyrzucie Mietka na kolejny krąg. Lądowanie - bajeczne ! Model delikatnie dotknął ziemi i wyhamował. Zapewniło nam to 6 lokatę w micro.

Trzecia - ostatnia! tego dnia kolejka lotów regular. Zdążyliśmy zrobić całkowicie nowe podwozie z blachy stalowej 5mm ( dzięki Krzyś Lewandowski za parę w rękach ! ). Dołożyliśmy kolejny 1kg ( aby zwiększyć nasze szanse na dobre miejsce, o ile wszystko będzie dobrze po lądowaniu).

Model w bloku startowym, pełny gaz, klapy w górę(dla zmniejszenia oporu przy rozbiegu) i toczy się cięzko maszyna nabierając prędkości... Klapy w dół i drązek ciut na siebie - TAK !!! Model póki co nie zawodzi koncepcją konstrukcji i wykonania. Spokojny prawy krąg i podejście do lądowania.
Fortuna kołem się toczy... a my dzisiaj 3 razy wstrzeliliśmy się w jej ciemną stronę.
Po dotknięciu pasa model zaczął wytracać prędkość i zapowiadało się, że będzie super...
Nie było - nadwyręzone łożyska w kołach się posypały - model nie dał się utrzymać w osi pasa i wypadłem po za - niestety przed linią końcową. Kolejny nie zaliczony lot ! ;(

Podsumowując dzisiejszy dzień...
Modele sprawdziły się w założeniach konkursowych. Projekty okazały się dobre i wykonanie ogólne też.
Niestety, nasze zbytnie zaufanie do produktów, które teoretycznie powinny być najwyższej możliwej- lotniczej jakości - odbiło się nam czkawką

Jutro ( a w zasadzie dzisiaj bo u nas jest 5.40) w micro mamy szansę na 3-4 lokatę.
W klasie regular... walczymy o własny honor. Planujemy jeden - złoty strzał - 12 kg. O ile podniesie, poleci i wyladuje ( a ja jako pilot dołożę wszelkich starań, aby się tak stało) to jest szansa na 10-14 pozycję.

My wierzymy, że będzie dobrze !!!
I Was też proszę - nie traćcie nadziei w Nas !

Czytajcie relacje, oglądajcie zdjęcia.

Nie dało się prowadzić bloga na żywo tak dużo się działo.

Ten rok jest rokiem przełomowym na SAE. Zdecydowanie. Wprowadzenie silników elektrycznych do klasy Regular oraz Micro o zmienionych zasadach zrobiły pogrom. Do tego nowi sędziowie, którzy jak nigdy sprawdzali modele.

Ufff... było ciężko... ale się udało ;)

Po mojej prezentacji pracowaliśmy nad zainstalowaniem Limitera mocy którego nie zdążyliśmy ściągnąć ze stanów na czas do polski - paczka utknęła na cle. W międzyczasie przyglądaliśmy się innym konstrukcjom. A to co widzieliśmy budziło w nas skrajne uczucia. Tak jak napisałem wyżej, przez niespójny regulamin wiele teamów w tym nasz miał możliwość własnej jego interpretacji. Dla przykładu - nam sędziowie doczepili się ze nie mamy "full enclosed payload bay" bo mamy ażurację.. Jeden sędzia twierdził, że tak może być, drugi twierdził, że nie może. Efektem finalnym zakleiliśmy TEKTURĄ od wewnątrz skrzynkę i się odczepił od nas sędzia nie dając punktów ujemnych. Nie mniej jajca jak talerze w tym roku są z tego powodu. Abstarakcji tego typu na sali było więcej. Na szczęście my mieliśmy tylko tą jedną.

O 14.00 stawiliśmy się z Krzychem na prezentacji ustnej klasy MICRO - przed nami siedzieli sami inżynierowie od aerodynamiki Lockheed Martin... więc od razu nastawiliśmy się na precyzyjne wypowiedzi w tej sferze.
Nie mniej nie uchroniło nas to od goszczu pytań o wyważenie aerodynamiczne steru kierunku, projektowanie stateczników, wpływu krzyżowego użebrowania na zgodność profilu z oryginałem itp... Maglowali nas przez prawie 50 min ( regulaminowo max 30min na team).

Wypytani do cna wróciliśmy do zespołu by odbyć sprawdzenie micro przez sędziów technicznych dopuszczających do lotu. Tu obyło się bez żadnego "ale" ;)

Zmęczeni, ale zadowoleni wróciliśmy ok 17 do hotelu i od razu poszliśmy spać... :D

Teraz jest u nas prawie 4.00 nad ranem i pragnę Wam przedstawić wyniki  !!! ;)

Za prezentację klasy REGULAR uzyskaliśmy 13 lokatę na 33 zespoły z całego świata ! ;)

Za prezentację klasy MICRO uzyskaliśmy 2 lokatę na 22 zespoły z całego świata !! :)

o 6-tej jedziemy na lotnisko by rozegrać pierwsze rundy lotne ! Trzymajcie kciuki i oglądajcie zdjęcia :

https://picasaweb.google.com/101818983067950748839/Dzien78?authkey=Gv1sRgCKKctvzizbalIA#

Jest godzina 11 czasu lokalnego.

Od samego rana cały zespół na 101% normy pracuje. Byliśmy oblatać modele - jest tak jak miało być ;) Modele spokojnie tną teksańskie niebo.
Po jednej turze lotów szybko spakowaliśmy się i na 9 zjawiliśmy się w biurze rejestracji zawodów.

O 9.30 odbyła się pierwsza prezentacja - klasy Regular, którą przedstawialiśmy z Krzyśkiem.
W komisji pani  oraz pan inżynier z Lockheeda Martina od systemów awionicznych i hudraulicznych F16 oraz F22 oraz dwóch inżynierów z jakiejś lokalnej firmy budującej samoloty.
Prezentacja raczej poprawnie ;) Chociaż z tym lepiej nigdy nie peszyć bo co roku wychodzi inaczej niż się czujemy. Zobaczymy wieczorem....

Obecnie czekamy na inspekcje techniczne obu klas i o 14 na prezentację klasy micro!

Kilka zdjęć z obecnej sytuacji :

Jest 6.03 rano.

U nas 00.30 a praca wre....
Modele się jeszcze szykują na pokazówkę jutro, z Krzychem uczymy się na pamięć raportów, aby nie dać się zagiąć jakimś technicznym pytaniem.

Zrobiliśmy dzisiaj kilka rund lotów "micro" jest bardzo dobrze ;)
Regular - jutro z samego rana wyjdzie na loty - za mocno wiało, aby ryzykować.

;) Trzymajcie kciuki !!! ;)